Ο Σύλλογος Γυναικών Σκιάθου πραγματοποίησε την Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013 την καθιερωμένη εκδήλωσή του, που κάθε χρόνο από την εποχή της ίδρυσής του προγραμματίζει, με σκοπό να τιμήσει την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Στην κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων Γυμνασίου-Λυκείου Σκιάθου παρουσιάστηκε το θεατρικό έργο «ΣΟΚΑΚΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ» του Γιώργου Αδ. Σανιδά. Την ηρωίδα του έργου την Βαγγελιώ την ενσάρκωσε η Ματούλα Χονδρονικολή, ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Γυναικών Σκιάθου.
Την εκδήλωση προλόγισε η Πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Σκιάθου κα Παναγιώτα Διολέττα, η οποία αρχικά αναφέρθηκε στο ιστορικό της επετείου της ημέρας της Γυναίκας και επεσήμανε μεταξύ των άλλων ότι «παρόλο που η Γυναίκα διεκδίκησε και κατάφερε να έχει δικαίωμα στη γνώση, την εργασία, την εξουσία κ.ά., δυστυχώς, σε πολλά μέρη της γης υπάρχουν ακόμα συνθήκες αδικίας και ανισότητας ανάμεσα στα δύο φύλα.
Σήμερα, σχεδιάζοντας το μέλλον, σημειώνουμε πως έχουμε ακόμη να αγωνιστούμε για ισότιμες, συντροφικές και διανθρώπινες σχέσεις, για αρμονική συμβίωση, συνεργασία και ευημερία.
Η γνώση του εαυτού μας, η συνειδητοποίηση και ομολογία της προσωπικής μας αξίας είναι βασικές προϋποθέσεις».
Στη συνέχεια παρουσίασε βιογραφικά στοιχεία του Σκιαθίτη συγγραφέα Γιώργου Αδ. Σανιδά, ο οποίος ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση και ταξίδεψε από την Θεσσαλονίκη, όπου διαμένει με την οικογένειά του, για να παραβρεθεί στην εκδήλωση.
Ο Σύλλογος επιλέγει σε αυτές τις αφιερωματικές εκδηλώσεις του κάθε χρόνο να παρουσιάζει την Γυναίκα μέσα από διάφορες μορφές τέχνης. Όσο προάγονται πολιτιστικά οι άνθρωποι, τόσο η ανάγκη για την τέχνη γίνεται πιο επιτακτική, και η τέχνη διευρύνεται, πλουτίζεται αισθηματικά, εκφράζει ανώτερα ανθρώπινα αισθήματα.
Ανθρώπινα αισθήματα εκφράστηκαν μέσα από το θεατρικό έργο «ΣΟΚΑΚΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ», που επέλεξε να παρουσιάσει ο Σύλλογος, στο οποίο η μοναδική ηρωίδα του έργου η Βαγγελιώ αγωνίζεται μια ζωή, δίχως όμως να έχει συνειδητοποιήσει την προσωπική της αξία στα χρόνια της νιότης της. Το έργο αυτό είναι ο πρόλογος από το ανέκδοτο μυθιστόρημα «ΝΑΥΑΓΙΣΜΕΝΟΙ ΕΡΩΤΕΣ» και εισάγει τους χαρακτήρες, που πρωταγωνιστούν στη συνέχεια. Η Βαγγελιώ η πρωταγωνίστρια παρακολουθεί τη ζωή μιας οικογένειας και περιγράφει τους χαρακτήρες. Η Βαγγελιώ πονάει για τον έρωτα που δεν έζησε, που δεν τόλμησε να κοιτάξει τον Κωνσταντή, όπως πραγματικά ήθελε να τον κοιτάξει. Να ζήσει τη ζωή, που ονειρεύτηκε και όχι απλά να την ακολουθεί Γιατί να μην πάρει στα χέρια της τα ηνία της δικής της ζωής και να καλπάσει μπροστά με όποιες συνέπειες θα είχε αυτή της η ενέργεια;
Ο συγγραφέας του θεατρικού έργου γράφει στον πρόλογό του τα εξής: «Επιχειρώντας μια βουτιά στο παρελθόν και στα πρώτα μαθητικά μου χρόνια, ανακάλυψα στη φαντασία μου, το Βαγγελιώ που μου διηγήθηκε ‘άθελά της' , τη πικρή ιστορία με τους ‘ναυαγισμένους έρωτες' και όχι μόνο, της μικρής γειτονιάς της. Γράφω ‘άθελά της' γιατί η ίδια, ούτε με είδε, ούτε με άκουσε, απλά, σκεφτόταν φωναχτά ένα βράδυ πίσω απ' το ανοιχτό παράθυρο της και εγώ πέρασα τυχαία, απ' το ανώνυμο σοκάκι της....»
Σε αυτό το θεατρικό έργο παρουσιάζει ο Γιώργος Σανιδάς τη λαογραφία του τόπου του, περιγράφει ως προς τον υλικό βίο, την σκιαθίτικη φορεσιά, τα προικιά, την αρχιτεκτονική των σπιτιών, ως προς τον πνευματικό βίο, τη θρησκευτική ζωή -γάμος-κηδεία, παραδόσεις, και ως προς τον κοινωνικό βίο, τις συνήθειες των ανθρώπων, τα καθημερινά έθιμα. Επίσης αγγίζει και πολιτικο-οικονομικά θέματα της εποχής.
Στη συνέχεια η Πρόεδρος αναφέρθηκε στην Ματούλα Χονδρονικολή, η οποία μόλις διάβασε το κείμενο ενθουσιάστηκε και αποφάσισε να το σκηνοθετήσει και να το παίξει στην εκδήλωση για την ημέρα της Γυναίκας. Την Ματούλα τη διακρίνει το πάθος με ό,τι καταπιάνεται, έτσι και με αυτό το θεατρικό έργο με έντονη χαρά θέλησε να το αναλάβει, συνειδητοποιώντας ότι είναι μια απλή ερασιτέχνης, αλλά συγχρόνως γνωρίζει καλά ότι ο άνθρωπος μπορεί να καταφέρει κάτι που το θέλει πολύ. Και θέλησε τόσο πολύ να ανεβάσει το έργο του συμπατριώτη της που τελικά το κατάφερε.
Ο θεατρικός μονόλογος παρουσιάστηκε με την ντοπιολαλιά και η παράσταση πλαισιώθηκε με φωτογραφικό υλικό σχετικό με την υπόθεση του έργου. Τα τραγούδια που περιλάμβανε η παράσταση τα ερμήνευσε η Αντιπρόεδρος του Συλλόγου κα Ζωή Προύσαλη.
Ως μουσική ανάμεσα στις πέντε πράξεις η πρωταγωνίστρια επέλεξε τον Μεγάλο Ερωτικό του ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ, που γράφτηκε το 1972, ίδια εποχή που αναφέρεται και η υπόθεση του έργου.
Την αίθουσα κόσμησαν έργα με θέματα σχετικά με το θεατρικό, των εξής Σκιαθιτών ζωγράφων: Απόστολου Καρδέλη, Δέσποινας Μιτζέλου, Στάθη Κουμιώτη.
Σε όλη τη διάρκεια της παράστασης ο κόσμος συμμετείχε με ενθουσιασμό και επιβράβευε την πρωταγωνίστρια και την ερμηνεύτρια των τραγουδιών.
Στο τέλος της παράστασης η Πρόεδρος εκ μέρους του Συλλόγου καλώντας κα τον συγγραφέα στη σκηνή απένειμε τιμητικό δίπλωμα-ενθύμιο στους τρεις συντελεστές.
Ο συγγραφέας ευχαρίστησε τον Σύλλογο Γυναικών Σκιάθου για την τιμή που του έκανε, επαινώντας την όλη προσπάθεια και πρότεινε να διοργανώσει ο Σύλλογος και άλλη παράσταση με τη συνέχεια αυτού του έργου, που είναι «οι ναυαγισμένοι έρωτες».
Εκτενέστερα για το έργο του Σκιαθίτη συγγραφέα αναφέρουμε ότι στο χώρο της λογοτεχνίας, επηρεασμένος απ' τον σπουδαίο συμπατριώτη του Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, συγγράφει από τα παιδικά του χρόνια λογοτεχνικά έργα, κυρίως μυθιστορήματα, νουβέλες και θεατρικά.
Νιώθει κανείς μέσα από τα έργα του την αγάπη για τη ζωή, και τη θέληση στο να μοιράζεται τα συναισθήματα και τη γνώση με τους συνανθρώπους του.
Συνήθως οι ήρωές του είναι απλοί άνθρωποι της καθημερινότητας που τους παρατηρεί και στη συνέχεια καταγράφει τις αντιδράσεις τους απέναντι στην ίδια τη ζωή και προχωρεί σε μια πλήρη ψυχολογική περιγραφή. Έχει γνώσεις ανθρωπολογίας και αυτό φαίνεται γιατί στα έργα του αναδεικνύει λεπτομερειακά την εικόνα ενός τόπου, την πολιτιστική του κληρονομιά, τα ήθη, τα έθιμα, τα λαϊκά δρώμενα εν γένει, δηλαδή τη λαογραφία.
Για την επιτυχία της εκδήλωσης ο Σύλλογος ευχαριστεί θερμά για την συμβολή τους: τον κ. Θεόδωρο Τζούμα για την ηλεκτρονική υποστήριξη και για την συμπαράστασή του σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας, τον κ. Κυριάκο Γιαγκουδάκη, τον κ. Θύμιο Τζούμα τους ηλεκτρολόγους του Δήμου για την ηχητική κάλυψη, τη Λία Παλατζά για το μακιγιάζ, το Λευτέρη Περήφανο για την βιντεοσκόπηση.
Η παράσταση σημείωσε τόσο μεγάλη επιτυχία, που προτάθηκε από εκπαιδευτικούς να επαναληφθεί για τα σχολεία της Σκιάθου.
Ο Σύλλογος με χαρά θα παρουσίαζε την παράσταση αυτή στα γειτονικά νησιά, για τα οποία γίνεται αναφορά μέσα στο έργο, καθώς και στο Βόλο και την Αθήνα με την συνδιοργάνωση των αντίστοιχων Συλλόγων Σκιαθιτών.
